یاد مرگ و آرامش
- شاید بسیاری از افراد ، هنگامیکه از مرگ یاد نموده ، نگران شده و این امر ، آنان را به وحشت انداخته و نگران می کند ، لذا تا آنجا که بتوانند از یاد آوری آن دوری می کنند ؛ در حالیکه مرگ بخشی از مسیر زندگی انسان است که دیر یا زود با آن روبرو شده و چاره ای جز پذیرش آن برای انسان باقی نمی ماند ، لذا فرار از یاد آوری آن ، تغییری در این واقعیت نمی دهد .
- یاد آوری مرگ هر چند ممکن است باعث نگرانی واندوه انسان گردد ، ولی هر نگرانی را نمی توان بد و نامطلوب پنداشت ، بلکه به عکس ، برخی از نگرانی ها در حد معمول و متعارف می تواند سازنده و راه گشا نیز باشد ، به عنوان مثال اگر ما برای آینده خود و فرزندان خویش نگران نباشیم ، برای سعادتمندی و رفاه وآسایش آنان تلاشی نکرده و قدمی بر نمی داریم ، و اگر ما نگران سلامت و عافیت خود نباشیم ، برای حفظ ومراقبت از آن حرکتی نخواهیم کرد .
- یاد مرگ در حد متعادل (به دور از افراط وتفریط) انسان را برای دنیای دیگر آماده ساخته و او را از بیهودگی و بطالت دور می نماید و به رفتار و نوع زندگی و برنامه ای که در دنیا برای خود در نظر گرفته ، جهت داده ، و از توجّه افراطی به مادیات منصرف نموده و در نتیجه روح قناعت و رضایت را در انسان زنده می سازد ، از این رو امام علی علیه السلام می فرمایند : "کسیکه به یاد مرگ باشد ، در دنیا به اندک راضی گردد" (1) و این موضوع در ایجاد آرامشِ فکر وذهن انسان بسیار مؤثر خواهد بود ، زیرا بخش مهمی از غم ها و نگرانی ها ، به علت وابستگی ودلبستگی افراطی به مادیات و یا احساس ناکامی در دستیابی به آنها برای انسان پدید می آید .
- بنا براین یاد مرگ هر چند ممکن است نگرانی و ترسی را در دل انسان به وجود آورد ، ولی نمی توان این نگرانی را در هر صورتی بد و ناپسند دانست زیرا از این نگرانی، احساس مسئولیت و انگیزه برای ساختن آینده ای بهتر در این دنیا و دنیای دیگر برای آدمی پدید آمده و مانع دلبستگی هایی خواهد شد که آرامش و آسایش را در زندگی از انسان سلب می کند .
---------------------
1- غررالحکم ص 162
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت